موسیر ایرانی از گیاهان اندمیک کشور است که به لحاظ خواص و مصارف خوراکی نزدیکترین گونه به سیر محسوب می شود.
در ایران از دیرباز موسیر دارای مصارف خوراکی متعددی بوده و به عنوان چاشنی در تهیه چاشنی، ترشی و یا معطر و ضدعفونی کردن دوغ و ماست استفاده می شود. موسیر حاوی مقادیر بالایی آنتی اکسیدان، فلاونوئید هایی مانند کورستین، ویتامین A، ویتامین C و مواد معدنی مهم از جمله گوگرد، پتاسیم و منگنز می باشد.
میزان پروتئین، فیبر و ریزمغذی‌هایی مانند کلسیم، آهن، منیزیوم، پتاسیم، فسفر، روی، مس، فولات و ویتامین A و ویتامین C در موسیر، در مقایسه با پیاز، بیشتر است.
خواص موسیر
فواید موسیر به طعم خاص و دسترسی آسان آن محدود نمی‌شود، بلکه موسیر ارزش غذایی چشمگیری دارد که در برخی موارد از پیاز نیز بالاتر است.
شاید مهم‌ترین خاصیت موسیر وجود مقدار زیادی ترکیبات آنتی‌اکسیدانی باشد. ازجمله این ترکیبات می‌توان کوئرستین، کمپفرول و سایر آنتی‌اکسیدان‌های گوگرددار را نام برد.
در موسیر نیز مانند سیر این آنتی اکسیدان ها زمانی آزاد می‌شوند که سطح سلول موسیر آسیب ببیند. این آسیب از طریق برش یا له‌کردن ایجاد می‌شود
با آزادشدن این آنتی‌اکسیدان‌ها، ترکیبی قدرت‌مند به نام «آلیسین» تشکیل می‌شود. آلیسین ترکیب قدرت‌مندی است که می‌تواند خطر بروز جهش‌های سلولی و انواع سرطان را کاهش دهد.
بر اساس مطالعات، مصرف موسیر خطر بروز سرطان ریه، سرطان دهان، سرطان معده، سرطان روده بزرگ و سرطان سینه را کاهش می‌دهد.